Al eerder kwam spiritualiteit op mijn pad. Maar ik kon het niet binnen laten komen. Ik kon mijn ego niet tot stilte manen. Ik negeerde het. Dit is niet voor mij. En ik ging verder op mijn pad wat ik dacht dat voor mij was. Het pad wat tot de zoveelste depressie leidde. Dit kan anders voelde ik…
Wakker worden
Soms moet je nog een keer hetzelfde doen waar je al zo vaak de mist in ging. Gewoon nog één keer, om goed wakker te worden. Met mijn buikje vol met medicatie die ik zo hard nodig had om in deze wereld te passen, stapte ik, trillend van bijwerkingen, het enorme bedrijfspand binnen. Elke tree met een trillende voet. Een lach op mijn gezicht, die voelde alsof ze elk moment kon breken. Trots op mezelf dat ik deed wat ik dacht dat iedereen vond dat ik moest doen. Van de bank af gekomen. Weer meedoen aan de maatschappij. Stil zitten kon niet langer. Ik moest meebewegen.
Alles wat ik in die weken deed, moest ik van mezelf. Niemand hield een mes op mijn keel. Niemand zei dat ik er anders niet bij hoorde, dat ik minder waard zou zijn. Maar ik vond van wel. Ik kon niet stoppen met vergelijken. Een miljoen vragen vlogen door mijn hoofd. “Wie zal mij hier niet aardig vinden, wie zal me bij voorbaat alweer arrogant vinden, wie vindt dat ik hier niet hoor, wat zullen ze achter mijn rug om zeggen, waarom voel ik me nog steeds die onzekere tiener”. In week 2 kwam de realisatie, dit is niet jouw doel hier. Dit is niet jouw missie. Dit is niet voor jou. Zolang jij niet jouw ware essentie leeft komt die onzekerheid en ziekte steeds om het hoekje kijken. Het blijft je signalen geven. Maar wanneer ga je er wat mee doen?
Zielspad
Na een intense citytrip, waar door het vele wandelen en de lange dagen, vermoeidheid kwam en ik mijn mentale toestand niet langer kon verbergen, wist ik wat te doen. Toegeven aan mijn man dat ik mijn ziel weer moest gaan volgen. Dat ik weer mocht voelen. Dat ik weer terug mocht het pad op wat ik eerder al probeerde te bewandelen. Mijn hart werd warm bij het lezen van alle mooie opleidingen, retreats en cursussen die ik kon gaan doen om mijn levensmissie te vervullen. Finally I’m home. Ik voelde dat ik iets moois mocht gaan uitkiezen om mezelf te gaan helen en daarna hier anderen mee mocht gaan helpen.
Mijn keuze viel op de opleiding tot women’s soul coach. Inspirerende weekenden en dagen die mij op mijn reis naar het volgende level zouden gaan tillen. En terwijl ik typ zit ik middenin in het proces en de opleiding. Ik sta open om alles nog te gaan ontvangen wat er nog komen gaat.
Daarnaast voelde ik nog meer verbinding met verschillende onderwerpen uit de spirituele wereld. En langzaam laat ik de dingen tot mij komen. Ik verdiep, ik leer, ik ontvang. En op deze manier maak ik een prachtige soulcocktail die mij helpt worden wie ik in ware essentie ben.
Wat is spiritueel ontwaken?
Het is worden wie je werkelijk bent. Leven vanuit je hart. Het is een proces van bewustwording, wat meer inzicht geeft in jezelf en in je ziel. Ontdekken dat alles met elkaar in verbinding staat.
Spiritueel ontwaken is niet perse altijd een feestje. Op het moment dat jouw awakening begint kun je je wellicht verward voelen. Eenzaam. Alle vragen poppen op. Wie ben ik, wat heb ik hier te doen, wat is mijn levensmissie? Soms gaat aan deze awakening een depressie of burn out vooraf. Vastgelopen in het leven zoals de maatschappij van ons vraagt. Je kunt het niet meer. Je weet dat het anders moet en anders kan.
Wanneer het verlangen naar meer betekenis en verdieping zich aandient, worden je zintuigen scherper. Je bewustzijn gaat zich vergroten: je wordt gevoeliger voor de prikkels om je heen en de sensaties van binnenuit. Misschien ga je intenser dromen, of vallen je op de meest alledaagse momenten – op de fiets, tijdens de afwas, onder de douche – ineens heldere gedachten binnen. Het is alsof een groot, ingewikkeld slot krakend en piepend in beweging komt om zich te openen, klik voor klik. Spiritueel ontwaken is soms niet één helder inzicht, maar een serie van kleine ‘ontwaakjes’.
Het universum stuurt je subtiele boodschappen en je merkt ze op. In deze fase wordt verwondering en opwinding afgewisseld met een zekere angst. Wie vooruitgaat, moet immers ook dingen achterlaten. Je kunt je onbegrepen of alleen voelen. Je innerlijke navigatiesysteem krijgt een update, en terwijl dat gebeurt, heb je soms het gevoel de weg een beetje kwijt te zijn. Het is nu nog vooral een innerlijk proces. Wanneer anderen voelen dat er ‘iets’ gaande is, kunnen ze daar ongemakkelijk van worden. Verandering maakt ieder mens op zijn eigen tempo door. Geef jezelf én anderen tijd en ruimte.
Bron: Happinez